Σοβαρές οφειλές στα κοινόχρηστα

Τα κοινόχρηστα των πολυκατοικιών αποδεικνύονται τα πρώτα «θύματα» των περικοπών των Ελλήνων εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Τα έγγραφα κοινοχρήστων και οι λογαριασμοί των ΔΕΚΟ παίρνουν την άγουσα για τον κάλαθο των αχρήστων, χωρίς να εξοφλούνται, με αποτέλεσμα να σωρεύονται μεγάλα χρέη στα νοικοκυριά.

Το πρόβλημα ειδικά στις θεωρούμενες λαϊκές συνοικίες του Λεκανοπεδίου, όπως στον Πειραιά, στη Νίκαια, στο Περιστέρι, στην Καλλιθέα, στη Νέα Σμύρνη και στο κέντρο της Αθήνας οξύνεται διαρκώς καθώς σε ποσοστό από 60% ως 75% οι ένοικοι των πολυκατοικιών αποδεικνύονται ασυνεπείς στην εξόφληση ειδικά των κοινοχρήστων, κατά δύο ή ακόμη και τρία δίμηνα του έτους, ενώ σε πολλές περιπτώσεις έχουν συσσωρευτεί χρέη ετών που ξεπερνούν ακόμη και τα 3.000-4.000 ευρώ. Ολα τα παραπάνω έχουν επακόλουθο να αυξάνουν και οι προσφυγές στα αστικά δικαστήρια, τα οποία σύμφωνα με εκτιμήσεις των εταιρειών έκδοσης κοινοχρήστων υπολογίζεται ότι είχαν αυξηθεί κατά 60% μέσα στο 2009.

Ασφαλή συμπεράσματα μπορούν να βγουν κυρίως μέσω των εταιρειών διαχείρισης κοινοχρήστων και λοιπών εργασιών κάθε πολυκατοικίας. Και όπως αποδεικνύουν τα… κιτάπια τους, τα χρέη αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. «Σε δύο διαμερίσματα πολυκατοικίας στην Καλλιθέα χρωστούν έκαστος από 4.200 ευρώ. Στη μια περίπτωση το ζευγάρι των ενοίκων είναι άνεργοι εδώ και δύο χρόνια, αλλά και νωρίτερα είχαν μεγάλα οικονομικά προβλήματα, και στην άλλη είναι ζευγάρι χαμηλοσυνταξιούχων που ζει με την ελεημοσύνη και την καλή προαίρεση των υπόλοιπων της πολυκατοικίας. Αναρωτιέμαι όμως ως πότε θα συνεχίζεται αυτό» σημειώνει χαρακτηριστικά ο υπεύθυνος διαχείρισης κοινοχρήστων σε εταιρεία του χώρου.

Παραπλήσια εικόνα περιγράφει υπεύθυνη έκδοσης κοινοχρήστων για πολλές πολυκατοικίες στα νότια προάστια και στον Πειραιά. «Σε κάθε πολυκατοικία υπάρχουν τουλάχιστον δύο διαμερίσματα που αποτελούν τις “μαύρες τρύπες”στην καταβολή και στην εξόφληση των κοινοχρήστων, με αποτέλεσμα ο διαχειριστής να αναγκάζεται να καταφύγει στο αποθεματικό της πολυκατοικίας και να αντλεί από εκεί χρήματα, προκειμένου να εξοφληθούν οι λογαριασμοί» τονίζει χαρακτηριστικά για το πρόβλημα που έχει προκύψει το τελευταίο διάστημα.

Επακόλουθο των παραπάνω συνθηκών είναι είτε τα αποθεματικά να αποδεικνύονται σύντομα πολύ μικρά σε χρηματικό ύψος για να καλύψουν τις «τρύπες» που έχουν προκύψει είτε σε έσχατες περιπτώσεις ακόμη και να εξαντλούνται. Μια πρόχειρη λύση είναι η πολυδιάσπαση των μεγάλων εξόδων μέσα στους λογαριασμούς κοινοχρήστων του έτους. «Το πετρέλαιο, για παράδειγμα,έχουν ζητήσει πολλές πολυκατοικίες να καταμερίζεται σε όλους τους λογαριασμούς του έτους. Αλλοι διαχειριστές και γενικές συνελεύσεις πολυκατοικιών απαιτούν πια να μην ξεπερνά ο κάθε μηνιαίος ή διμηνιαίος λογαριασμός, τα 40 ή τα 50 ευρώ, προκειμένου τα χρήματα της θέρμανσης, της συντήρησης ανελκυστήρα ή της απολύμανσης να κατανέμονται μέσα στο έτος και θεωρητικά να εισπράττονται άμεσα και έγκαιρα» λέει η κυρία Χαρίτου. Και αυτό το μέτρο έκτακτης ανάγκης όμως για τη σωτηρία της οικιακής οικονομίας φαντάζει βουνό. Σε μία τουλάχιστον περίπτωση πολυκατοικίας σε συνοικία του Πειραιά τέσσερα διαμερίσματα χρωστούν συνολικά και μόνο για το τελευταίο έτος 2.497 ευρώ. Σε δύο από αυτά διαμένουν οικογένειες χαμηλόμισθων, ενώ στα άλλα δύο ζευγάρια ανέργων μεταναστών που απολύθηκαν μέσα στο 2009.

Υπάρχουν βέβαια και όσοι συνήθιζαν να «φεσώνουν» τους διαχειριστές και προ κρίσης.«Στην πραγματικότητα η κρίση είναι πρόσχημα.Αδυνατώ να πιστέψω ότι ακόμη και στη χειρότερη των περιπτώσεων διατηρεί κάποιος το διαμέρισμά του, είτε ως ιδιοκτήτης είτε και ως ενοικιαστής, αλλά δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε έξοδα 50 και 60 ευρώ τον μήνα ή το δίμηνο για τα κοινόχρηστα και τους λογαριασμούς του» Παραμένει, όπως δηλώνει, δύσπιστος, «ειδικά απέναντι σε περιπτώσεις ανθρώπων που συστηματικά “φέσωναν” τον διαχειριστή και κατ΄ επέκταση την εταιρεία, και τώρα πλέον είναι πρωταθλητές στην καθυστέρηση, επικαλούμενοι απίθανους λόγους».